Het mediteren blijft in tegenstelling niet mijn natuur te zijn. Buiten de zeer oncomfortabele houding kan ik mijn hoofd er niet to zetten zich te focussen. Er plopt van alles op: “Ik kan niet geloven dat ik hier om zes uur ‘s morgens dit te mediteren” “Die morningbell ging echt hard” “Oe, ik heb zin in chocola” etc. . Maar volgens onze Swami is dit ketting denken normaal in het begin. “The mind is like a monkey, it jumps from tree to tree. Enjoy the circus”.
En over apen gesproken…die zitten hier echt overal. Brutale beesten zijn het, als je maar een pindaschil laat slingeren zit er meteen een hele familie op je terras. Buiten apen vind je in het ashram vooral leuke Europeanen, Canadezen en Japanners, maar opvallend weinig geitewollensokken. Maar dat wordt een heel nieuw verhaal, voor de volgende keer.